رمضان دوست داشتنی من(20 ماهگی)

به نام خدا

سلام به بهترین و عزیزترین و عسل ترین پسر دنیا

انقدر عسل صدایت کردم که مدتهاست من و پدرت را عسل صدا میکنی. حدف زدنت حیرت انگیز شده. هر کلمه ای که بگوییم تکرار میکنی. یکی دو هفته ایست مرا به اسم کوچکم صدا میکنی و من هر سری باید توضیح بدهم من مامان تو هستم!!!  پنج روزیست به عرفان دایی میگویی. به بابا، بابات میگویی. به تنهایی از پله های راهرو بالا و پایین میروی. هرررر روز با زینب مفصلا بازی میکنی. و....

یک دنیا حرف از دنیای زیبای کودکانه ات دارم! گاهی خوب غذا میخوری و گاهی مثل ما روزه میگیری!! شبهایی که خانه باشیم هیئت میروی و بسیار این محیطها ار دوست داری.. خداراشاکرم.. انشالله همیشه در همین مسیر باشی. سه شب قدر هم بسیار خوب به همراه زینب خانم شیطنت کردی! شب 23ام چند دقیقه ای گمت کردم که بسیار ترسیدم... بدون توجه به من میروی. اما در مهد هیئت مدت طولانی نمی مانی. حرف زدنت شیرینترین فعل این روزهایت هست. چپس (چسب)، چسم (چشم)، شبس (سبز) این سه کلمه را شبیه هم میگویی. با اینکه اصلا به فکر آمورش نبوده ام و تماما بازی میکنیم، رنگها را تا حدی شناخته ای. به کاردستی و نقاشی علاقمندتر شده ای و قصد دارم مدادرنگی برایت تهیه کنم. در این ماه، بیشتر شبها مهمانی دعوت بودیم و برای من تنوع بسیار دلچسبی بود. در هفته گذشته دو بار هویزه رفتیم و شما نهایت حظ و استفاده را بردی! آب بازی، تاب و سرسره و.... افطاری من و خاله الهام آنجا بود. دو روز در هفته هم بیت الزهرا میرویم که  هر دومان خیلی دوست میداریم.

1 سال و 7 ماه و 30 روز!! 20 ماهگیت مبارک گل من!!

چند عدد عکس از اواسط و اواسط خرداد برایت میگذارم. متاسفانه یک ماهی هست اصلا عکسی نگرفته ام! آنقدر نی نی وبلاگ مسخره است که کیفیت عکسها بخاطر کاهش حجم بشدت پایین می آید و عکسها زیبایی خودشان را از دست می دهند :((